Kakadischarge ko pa lang sa ospital. 3pm kami nakalabas ng Lourdes. Andito na ako ngayon sa bahay para magpahinga. Namiss ko na ang computer e.
Sa mga hindi po nakakaalam, eto po ang nangyari sakin.
…
Saka ko na iku-kwento. Basta ang importante, buhay ako.
Salamat sa mga parents ko, sa mga kapatid, kamag-anak, kapitbahay, kaibigan na nagbibigay ng lakas ng loob. Naging mas madali ito dahil andyan kayo.
Salamat sa nagdala sa akin sa ospital at umasikaso sa akin sa ER.
Salamat dun sa mga umasikaso sa akin sa ospital mismo; mga nars, doktor, staff, guard, pati mga madre.
Salamat nga pala sa lahat ng nagdasal, dumalaw, nagpadala ng greetings, nagcomment sa facebook, nag-like sa fanpage ko at mga nagdala ng pagkain sa ospital. Natutuwa naman ako at marami pa rin talagang nagmamahal sa akin.
Salamat din sa Letgosago.net, Iamkcat.blogspot.com at tiarara.com …
Hindi pa gawa ang bala na makapagpapahinto ng pagtibok nito.
Higit sa lahat, salamat sa Poong Maykapal at biniyayaan ako ng 1UP.
It’s good to have you back! 🙂
medyo matagal pa recovery. mas matagal pa nga daw kapag tinanggal pa yung bala sa likod ko.
So glad to hear you’re back and doing okay. Praying for your speedy recovery.
prayers saved me.. salamat sa inyo.
I just read in Tacks blog what happened to you. Its good you’re out of the hospital.. take lots of rest and hope you get well soon…
sorry ngaun ko lang nabalitaan.. ngayon lang ako nakabalik sa real world.. shock ako.. hope your doing fine..
better late than never..
pagaling ka..
nagpapagaling na po… will talk to you once i get back to working mode.
nagpapagaling na po… hehe…
nagpapagaling na po… hehe…