Kakarating ko lang sa opisina. Habang may maiksing meeting kami, may mga dumadaan galing sa open area (na tinatawag na yosi area, upang doon sila magbugahan ng usok). Isa isa sila na nagsasabing, “ambaho”, “masakit sa ilong”, “kadiri”. Alam ko, naligo ako at sigurado akong hindi ako ang pinag-uusapan nila. Sana totoo nga na hindi ako.
Nang magpaalam ang aming bisor para mag-CR, tumayo rin ako. May nakasalubong ako na mga ka-opisina na nagsabing may sunog daw sa likuran ng building namin. Dahil pasaway ako, tumingin ako doon. Oo nga, may sunog nga.
Makapal ang usok, isa-isang dumarating ang mga bumbero. Kung saan-saan sila galing; Makati, Binondo, Marikina, Quezon City. Kung anu-anong barangay. Bawat sasakyan ng bumbero, may pangalan ng pulitiko. Yung sa Binondo lang ata ang wala (malay ko ba kung yung Chinese Character dun e pangalan pala ng barangay captain nila). Sari-sari ding tao ang nakikiusisa. Mga tambay, mga negosyante na umuupa sa building, mga usiserong corporate slaves at syempre, mga iskwater na naninirahan sa likod ng building.
Dahil isa ako sa mga usissero, bumaba din ako nung break ko at kumuha ng mga pictures. Ngayon ako nagsisisi kung bakit hindi ganun kaganda ang camera ng phone ko. Pero gumagana pa rin naman ang 2 megapix camphone nito kaya sige lang, sugod lang. Feeling ko, isa akong media man dahil kasama ko sa mga usisero ay ang mga naka-ID na reporter ng GMA-7. Di ko na sila kinilala, hindi rin naman nila ako kikilalanin e.
Nalaman ko na sa building na Campos Rueda talaga nagsimula ang sunog. Nalaman ko rin na pinapasa lang ng mga fire truck ang tubig papunta sa fire truck na nasa harap para hindi na sila lahat mag mani obra at mahirapan sa “substitution” pag naubusan na ng tubig ang isa. Nalaman ko rin na mayayaman din pala ang mga iskwater sa Makati. Naglilikas sila ng kani-kanilang mga TV, DVD player, Amplifier, kumot, unan, sofa at refrigerator.
Ganito talaga kami sa Makati. Suportado ng buong bayan. Sana lahat ng lugar sa Pilipinas, Makati ang pangalan.
Kalayaan. Isa na naman sa mga salita, gaya ng pag-ibig, na hindi mo kayang bigyan ng eksaktong kahulugan. Layunin ng post na ito na bigyan ng kahulugan ang salitang Kalayaan.
Gaya ng nakararami, nagresearch ako sa internet; “Kahulugan kalayaan.” May matitinong results, pero konti lang ang nakuha kong kahulugan na masasang-ayunan ko.
Tignan ang isang excerpt mula dito
Ang kahulugan ng kalayaan, para sa karamihan sa mga tao sa mundo, ay “kalayaan mula sa” kawalan ng malisya o sakit o pagsupil. Ngunit ang kalayaang tinutukoy ng Diyos sa pakikitungo Niya sa atin ay may karagdagang kahulugan. Ang ibig Niyang sabihin ay “kalayaan upang”ang kalayaan upang kumilos sa dignidad ng ating sariling pagpili.
….
Isang bagay ang alam natin, siyempre: ang pagkakaroon ng “kalayaan upang” ay nangangahulugang maaari tayong magkamali sa pagpili. Ang mga maling pagpili ay may malulupit na ibinubunga at kung hindi ititigil at itatama ay aakayin tayo ng mga ito tungo sa kalungkutan at sakit. Ang mga maling pagpili, kung hindi itatama, ang aakay sa atin sa maaaring pinakamalaking kapahamakan sa buhay ng bawat tao: ang mawalay sa ating Ama sa Langit sa mundong darating.
– http://www.lds.org/conference/talk/display/0,5232,49-8-176-33,00.html
Bagamat tungkol sa pagiging isang mabuting kristyano ang pyesang ito, nais kong ilihis ang salitang kalayaan at kunin ang depinisyong inihayag ng may akda para pagyamanin ang aking blogpost.
Sa pyesang ito, dalawang kahulugan ng Kalayaan ang iniharap sa atin; “Kalayaan mula sa” at “Kalayaan upang”
Sa ating makabagong panahon na pagdiriwang ng Araw ng Kalayaan. Hindi na ito ang depinisyon gaya ng iniisip ng ating mga ninuno na unang nag-celebrate ng araw na ito. Tama nga’t sila noon ay naging malaya na mula sa mga mananakop, pero ang kalayaan na ipinamana nila sa atin ay hindi ang kalayaan na natamo nila noon.
Ano naman ang sinasabi nating kalayaan ngayon?
Ayon sa akin nabasa, ito ay ang “Kalayaan upang magampanan ang ating mga responsibilities at ma exercise ang ating mga karapatan.” Malaya tayong protektahan ang privilege na ito at angkinin ang mga karapatan na dapat ay atin. Yan ang kahulugan ng Araw ng Kalayaan sa makabagong panahon.
Marami akong nakasalubong sa araw na ito at binabati ng Happy Independence Day. Marami naman ang tumatanggi sa aking greetings at nagsasabi, “Hindi naman tayo tunay na malaya.”
Ito lang ang masasabi ko sa inyo.
Ang inyong lingkod ngayon ay nagtataka.. Parang napaka-brutal naman manghusga ni HayMen. Walang basihan ang manifesto niya ukol sa pagiging Tunay na Lalaki. Ngayon ako nagtataka kung dapat ko bang ipagpilitan ang sarili ko para pumasok lang sa criteria ng kanilang manifesto..
Tignan nga natin..
Posted in Love & Life
Tagged DTNL, Gender, Hay Men, LOVE, Pag-ibig, Pagibig, Sayaw, TNL, Tunay na Lalaki
Kilala ang Cavite sa pagiging traffic na lugar nito. Years daw kasi bago ka makauwi, lalo nat dadaan ka pa daw ng PITX. Yan ang unang pumapasok sa isip ng tao pag Cavite. Ang lingid sa kaalaman ng mga tao, … Continue reading
After a year and four months, tipid pa rin kami sa gatas. Iba talaga pag breastfed si LO (Little One); tipid na tipid. Mas may pera para sa future. Hindi parating may gatas si SopranoMom. Sometimes, need pa magstimulate ni … Continue reading
Uniting under the call to end plastic pollution, the World Wide Fund for Nature (WWF) Philippines, together with Ayala Malls and other partner corporations, officially launched the #AyokoNgPlastik movement at Glorietta 2 Activity Center. With eight million tons of plastic … Continue reading