Naku ka! si Soprano One, nakapanood ng Gengki Sushi – Order everything on the menu ng DoLaiNab. Inabot ng 27k ata yung bill nila. Nag-crave tuloy siya ng masarap na Maki. At dahil sweldo naman, go na kami.
Ang problema, hindi namin kaya ang 27k bill nila. Hanggang 26k lang ang budget ko. Napasugod tuloy kami na kulang ang bala.
Pagpasok namin ng store, sakto na may paalis na isang pamilya. Nasa walong tao ata yun. Sakto dahil napaupo agad kami dun sa side na overlooking ng St Francis. Maraming kotse pero dahil gabi na, nagmistulang selfie mirror yung overlooking glass nila. Na enjot ni SydneySanggol yung paglingon niya e kita niya agad ang case ng KnpTV.
Dumating yung isang waitress na nagtanong kung first time namin. Proudly sinabi ko na oo, first time. Nag Cebu Pac Flight Stewardess mode ang waitress mo. Mabilis na nagdiscuss ng mga gagawin para umorder. Sayang nga, hindi ko na-video. Nakinig kasi ako ng mabuti para alam ko ang gagawin.
Para ka lang naglalaro ng iPad. Order ka neto, lagay mo sa train – then Go. Kung kasama mo ang baby ninyo, wag mo ilalapit sa iPad. Magpipindot siya ng kung anu-ano. May darating na pagkain na hindi ninyo ineexpect habang nagtitimpla ka ng macha tea mo mula sa gripo na naglalabas ng hot water.
Una, umorder kami ng appetizer. Hindi ko alam kung ano ang tawag pero parang jelly siya na ang sahog ay crabsticks. Malambot. Nagustuhan ni SydneySanggol.
Then, umorder ako ng sashimi. Staple ko yun pag ganun na restaurant. Masarap siya. Nothing special. Wala rin espesyal sa kikoman at wasabi nila. Hindi ako nakahingi ng kalamansi, nakalimutan ko.
Umorder si Soprano One ng crunchy salmon maki na medyo maanghang. 3 pieces yun nung dumating; tig-isa kaming tatlo. Nagustuhan ni SydneySanggol yun dahil nabigyan siya ng baby set plates na hindi namin hiningi. Alert ang mga waiter sa Gengki Sushi. Nakafocus sila sa convenience ng mga kumakain. Kudos sa kanila.
Then, may Gyudon na dumating. Masarap pero nothing notable. Ok na siya.
Nag bill out na kami. pipindutin mo lang din naman sa screen yun pag mag bill out ka na.
Nung dumating yung waitress na dala yung lalagyan ng check, kasabay na dumating ang isang train. May order pala na hindi namin alam na na-punch. Pero dahil andyan na, at nakakahiya na magdispute pa, kinuha na rin namin. Hindi naman namin mapintasan dahil masarap na Tuna Gunkan yun. Dalawang piraso. Feeling ko, dahil napaglaruan ni SydneySanggol yung iPad nung minsan na nalingat kami.
Dapat talaga, less than 1k lang ang bill namin.
Tatlo na lang yan. Nakain ko kagad yung isa 
Enjoy siya sa malambot na appetizer
Ang totoo, nasa 1k plus lang ang bill namin. Na-control namin ng maigi ang sarili namin. To compensate, nag-food court na lang kami after. Maganda nga nga pala ang ambiance ng food court sa SM Megamall. Hindi na siya mukhang tambayan ng nagka-cutting classes.
